คาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณ

ท้าวเวสสุวรรณ หรือท้าวกุเวร เป็นมหาเทพที่ช่วยปกป้องคุ้มครองจากสิ่งชั่วร้าย ภูติผีปีศาจ มนต์ดำต่าง ๆ รวมไปถึงมีพุทธคุณในด้านบันดาลความร่ำรวยและโชคลาภ

สวดบทบูชาท้าวเวสสุวรรณ 9 จบ และจึงตั้งจิตอธิษฐานเพื่อขอพรจากท้าวเวสสุวรรณ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
( 3 จบ )

อิติปิโส ภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ
มะระณัง สุขัง อะหัง สุคะโต นะโม พุทธายะ
ท้าวเวสสุวัณโณ จะตุมะหาราชิกา ยักขะพันตา ภัทภูริโต
เวสสะ พุสะ พุทธัง อะระหัง พุทโธ
ท้าวเวสสุวัณโณ นะโม พุทธายะ
( 9 จบ )

การบูชาและขอพรท้าวเวสสุวรรณ
ในการสักการะบูชาเพื่อขอพรใดเป็นพิเศษจากท้าวเวสสุวรรณ ให้ทำในวันขึ้น 15 ค่ำ โดยจุดธูป 9 ดอก พร้อมดอกกุหลาบแดง 9 ดอก ก่อนภาวนาคาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณ แล้วจึงตั้งจิตอธิษฐานขอพร หรือจะภาวนาคาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณก่อนออกเดินทางเพื่อให้ปลอดภัยเพิ่มได้เช่นกัน

ความเป็นมาของท้าวเวสสุวรรณ
ท้าวเวสสุวรรณ หรือท้าวกุเวร เป็นหนึ่งในท้าวจาตุมหาราชผู้ครองสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา และเป็นผู้ยิ่งใหญ่ หรือเป็นหัวหน้าในบรรดาท้าวจตุโลกบาลทั้ง 4 นอกจากท้าวเวสสุวรรณก็ยังมี ท้าวธตรฎฐ์ ท้าววิรุฬหก และท้าวท้าววิรูปักษ์ ท้าวทั้ง 4 องค์ประจำอยู่ตามทิศต่าง ๆ ในส่วนของท้าวเวสสุวรรณจะประจำอยู่ทางทิศเหนือ นอกจากนี้ท้าวเวสสุวรรณยังปกครองเหล่ายักษ์ ภูติผีปีศาจ ทำให้คนโบราณนิยมนำรูปท้าวเวสสุวรรณไปแขวนไว้เหนือเปลของเด็กทารก เพื่อป้องกันภูติผี นอกจากนี้ยังใช้ผ้ายันต์รูปท้าวเวสสุวรรณ หรือสลักรูปท้าวเวสสุวรรณไว้บนมีดสัปเหร่อ เพื่อเป็นการสะกดวิญญาณ อีกหน้าที่ของท้าวเวสสุวรรณ คือ เป็นผู้รักษาสมบัติของเทวโลก จึงทำให้ท้าวเวสสุวรรณเป็นมหาเทพแห่งความมั่งคั่ง ร่ำรวยอีกด้วย

ตำนานท้าวเวสสุวรรณ
ในทางพุทธศาสนา มีการกล่าวถึงอดีตชาติของท้าวเวสสุวรรณไว้ว่า มีพราหมณ์นามว่า กุเวร มีอาชีพเป็นคนทำไร่อ้อย เลี้ยงชีพโดยการเอาต้นอ้อยใส่หีบยนต์แล้วคั้นออกมาเป็นน้ำอ้อยไว้ขาย เมื่อกิจการดำเนินไปได้ด้วยดี พราหมณ์กุเวรมีหีบยนต์เป็นของตนเอง 7 เครื่อง ได้มีการสร้างที่พักให้กับเหล่าคนที่เดินทางผ่านไปผ่านมา รวมถึงได้นำน้ำอ้อยที่ผลิตได้จากหีบยนต์เครื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นหีบยนต์ที่ผลิตน้ำอ้อยได้มากที่สุดไปบริจาคให้แก่ผู้ยากไร้ บุญกุศลที่ทำมาทั้งหมดทำให้พราหมณ์กุเวรไปเกิดเป็นเทพบนสวรรค์ นามว่า “กุเวรเทพบุตร” ต่อมาได้รับหน้าที่ไปดูแลพระนครทางทิศเหนือ ทำให้ได้ชื่อว่า “ท้าวเวสสุวรรณ”